Żupan jest jednym z najbardziej ikonicznych elementów tradycyjnego polskiego stroju, wyróżniającym się elegancką formą i bogatą tradycją zdobniczą. Ten długi, przepasany strój wierzchni był historycznie noszony przez polską szlachtę i mieszczaństwo od XVI wieku, stając się symbolem polskiej tożsamości kulturowej. Strój ten charakteryzuje się zawiązywanym lub zapinanym przodem, rękawami o zróżnicowanym kroju, i często jest ozdobiony kunsztownym haftem lub dekoracyjnymi guzikami odzwierciedlającymi regionalne rzemiosło.
Tradycyjnie szyty z eleganckich tkanin, takich jak aksamit, brokat czy jedwab, żupan pełnił zarówno funkcje praktyczne, jak i ceremonialne. Mężczyźni nosili go jako strój codzienny, a także z dumą prezentowali podczas formalnych okazji i uroczystości. Jakość i zdobienia żupana często świadczyły o statusie społecznym i zamożności właściciela, czyniąc go ważną inwestycją w rodzinnej garderobie.
Znaczenie kulturowe żupana wykracza poza modę, sięgając sfery polskiej tożsamości. Reprezentuje on polską tradycję cenienia rzemiosła, ekspresji artystycznej i ciągłości kulturowej. W okresach, gdy Polska znajdowała się pod okupacją lub uciskiem, tradycyjne stroje takie jak żupan stawały się potężnymi symbolami oporu i dumy narodowej. Dziś żupan pozostaje centralnym elementem polskich festiwali folklorystycznych, ceremonii ślubnych i uroczystości kulturalnych.
W społeczności polonijnej w Bay Area żupan nadal jest noszony podczas wydarzeń kulturalnych i uroczystości, stanowiąc widoczne połączenie z dziedzictwem przodków. Młodzi ludzie poznający swoje polskie korzenie często spotykają się z żupanem jako wprowadzeniem do tradycyjnego stroju i wartości, które reprezentuje.