Żuławy to wyjątkowy region w północnej Polsce położony w delcie Wisły, charakteryzujący się niezwykle płaskim terenem i złożoną siecią cieków wodnych, wałów i polderów. Ten niepowtarzalny krajobraz, leżący częściowo poniżej poziomu morza, wymagał specjalistycznej inżynierii i gospodarki rolnej na przestrzeni dziejów. Trudna geografia regionu ukształtowała odporną populację o unikalnych tradycjach kulturowych i praktykach rolniczych dostosowanych do środowiska podmokłego i deltowego. Żuławiacy rozwinęli charakterystyczne obyczaje ludowe odzwierciedlające ich dziedzictwo związane z wodą i nieustanną walkę z powodziami.
Region Żuław słynie z systemu polderów, stworzonego dzięki wyrafinowanym technikom gospodarki wodnej, które umożliwiły skuteczne rolnictwo na marginalnych ziemiach. Żuławscy rolnicy uprawiali cebulę, zioła i warzywa, które stały się podstawą regionalnej kuchni i dobrobytu gospodarczego. Tradycyjna kultura ludowa Żuław wyróżnia się charakterystycznymi wzorami hafciarskimi, często zawierającymi motywy wodne i roślinne odzwierciedlające krajobraz. Architektura regionu obejmuje unikalne zagrody z charakterystycznymi elementami konstrukcyjnymi dostosowanymi do środowiska zagrożonego powodzią, z podwyższoną konstrukcją i strategicznym rozmieszczeniem budynków.
Miasta Gdańsk i Tczew mają silne związki z dziedzictwem Żuław, zachowując tradycje architektoniczne i kulturowe z tego regionu. Historycznie region Żuław przyciągał osadników z Holandii i innych obszarów ze względu na obietnicę dobrobytu rolniczego, tworząc wielokulturowe wpływy. Dla polskich imigrantów z Żuław mieszkających w Bay Area płaskie doliny Kalifornii prawdopodobnie przywoływały wspomnienia krajobrazu ich ojczyzny. Współczesne organizacje kulturalne podtrzymują tradycje żuławskie i świadomość dziedzictwa wśród polsko-amerykańskich społeczności w Kalifornii, celebrując tę ważną regionalną polską tożsamość.