Święconka to błogosławieństwo koszyczków wielkanocnych w Wielką Sobotę, jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych tradycji w polskiej kulturze katolickiej. Rodziny przygotowują specjalne koszyczki wypełnione takimi produktami jak chleb, jajka, szynka, masło, chrzan, sól, a czasem świece — każdy z nich symbolizuje różne aspekty wiosennego odrodzenia i chrześcijańskiego zmartwychwstania. Koszyczki przynosi się do kościoła wczesnym sobotnim rankiem, gdzie kapłani je błogosławią, nadając sakramentalne znaczenie pokarmom, które będą spożywane podczas wielkanocnego obiadu.
Tradycja ta ma korzenie w średniowiecznej Polsce i reprezentuje połączenie duchowego przygotowania do Wielkanocy z praktycznym świętowaniem nadejścia wiosny. Akt błogosławieństwa pokarmów uświęca wielkanocny posiłek i przekształca go ze zwykłej rodzinnej uczty w rytualne uczestnictwo w zmartwychwstaniu Chrystusa. Jajka symbolizują odrodzenie, chleb reprezentuje Ciało Chrystusa, a różnorodność pokarmów oznacza obfitość i wdzięczność za koniec zimy i obietnicę wiosny.
Święconka pozostaje silnym wyznacznikiem kulturowym dla polskich rodzin na całym świecie, utrzymując ciągłość pokoleniową i tożsamość. W Bay Area i w całej Ameryce polskie parafie podtrzymują tę tradycję, a rodziny przybywają wcześnie w Wielką Sobotę, aby poświęcić swoje koszyczki. Dla wielu Polonusów koszyczek święconkowy to nie tylko przygotowanie jedzenia, ale namacalne połączenie z tradycjami ojczystej ziemi i znaczący wyraz polskiej katolickiej wiary oraz tożsamości kulturowej.