Suka Biłgorajska to tradycyjny polski taniec ludowy wywodzący się z regionu biłgorajskiego w południowo-wschodniej Polsce, obszaru znanego z bogatego dziedzictwa kulturowego i charakterystycznych tradycji muzycznych. Taniec ten słynie z energicznego tempa, szybkiej pracy nóg i dynamicznej interakcji między partnerami. Wykonywany przy tradycyjnych melodiach ludowych o wyrazistych wzorcach rytmicznych, Suka Biłgorajska ukazuje umiejętności techniczne i koordynację wymaganą od wykonawców, łącząc szybkie kroki, obroty i zsynchronizowane prowadzenie partnera, które wymagają zarówno sprawności fizycznej, jak i wyczucia muzycznego.
Region biłgorajski historycznie kultywował silne tradycje ludowe, a lokalni muzycy i tancerze przekazywali autentyczne style wykonawcze z pokolenia na pokolenie. Suka Biłgorajska reprezentuje charakterystyczną żywiołowość południowo-wschodniej polskiej kultury ludowej, odzwierciedlając radosny charakter uroczystości społecznych i świątecznych okazji. Taniec ten zyskał szczególną popularność podczas wielkich uroczystości, wesel i dożynek, gdzie stanowił centralny punkt rozrywki społecznej i budowania więzi wspólnotowych.
Współcześnie Suka Biłgorajska jest nadal wykonywana na festiwalach folklorystycznych i wydarzeniach kulturalnych w całej Polsce, a różne zespoły ludowe podtrzymują tradycyjne standardy wykonawcze. Dla polskich społeczności za granicą, w tym tych w Bay Area, taniec ten stanowi żywą więź kulturową z polskim dziedzictwem. Występy i nauka Suki Biłgorajskiej pomagają zachować regionalne tradycje i dają członkom społeczności angażujące możliwości doświadczania i celebrowania wyróżniających cech południowo-wschodniej polskiej kultury ludowej.