Przystanek Woodstock (Przystanek Woodstock) reprezentuje definiujące się wydarzenie we współczesnym życiu kulturalnym Polski i tradycji młodzieżowej. Założony w 1995 roku, ten ogromny festiwal na otwartym powietrzu odbywa się corocznie w Kostołanach, Polsce, przyciągając setki tysięcy odwiedzających z całej Polski i Europy. W przeciwieństwie do jego amerykańskiego odpowiednika, Przystanek Woodstock oferuje całkowicie darmowy wstęp, wcielając zasady egalitarne, które sprawiają, że doświadczenia kulturalne są dostępne dla wszystkich klas społecznych. Ta dostępność uczyniła go kamieniem węgielnym polskiej kultury młodzieżowej i tradycji popularnej.
Znaczenie festiwalu wykracza poza muzykę, obejmując szersze rozmowy kulturalne na temat polskiej tożsamości, wartości społecznych i wyrażenia pokoleniowego. Oprócz zróżnicowanych gatunków muzycznych — rocka, hip-hopu, folku, elektroniki — festiwal organizuje również przedstawienia teatralne, warsztaty, instalacje artystyczne i dyskusje na temat kwestii społecznych. Wydarzenie tworzy tymczasowe przestrzenie autonomiczne, gdzie młodzi Polacy i odwiedzający odkrywają wyrażenie artystyczne, świadomość ekologiczną i solidarność wspólnoty. Jej nazwa celowo nawiązuje do legendarnego festiwalu Woodstock z 1969 roku, pozycjonując się w historii światowej kultury młodzieżowej, zachowując jednocześnie wyraźnie polski charakter.
Przystanek Woodstock stał się niejako pielgrzymką dla polskiej młodzieży, rytuałem przejścia, w którym wielokrotne pokolenia spotykały się, aby celebrować kreatywność, wolność i możliwość artystyczną. Bezpłatny charakter festiwalu oznacza, że przyciąga ludzi z różnych tła ekonomicznych, czyniąc go prawdziwie demokratyczną przestrzenią kulturalną. Wielu uczestników wraca rok po roku, tworząc poczucie ciągłości i przynależności w polskich społecznościach młodzieżowych.
Dla polonijnych społeczności za granicą, Przystanek Woodstock reprezentuje współczesną polską żywotność kulturalną i młodzieńczą kreatywność. Festiwal symbolizuje ewolucję Polski z przejścia postkomunistycznego ku żywej, uczestniczącej kulturze. Polsko-amerykanie, w tym ci w Zatoce Bay Area, często postrzegają festiwal jako dowód dynamicznego krajobrazu kulturalnego swojej ojczyzny i energii twórczej młodszych pokoleń w Polsce.