Powstanie Styczniowe stanowi ostatnie wielkie polskie zbrojne powstanie przeciwko panowaniu rosyjskiemu przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Rozpoczynając się w styczniu 1863 roku i trwając do 1864 roku, powstanie to było desperacką próbą polskich nacjonalistów zrzucenia rosyjskiej kontroli i przywrócenia polskiej suwerenności. Nazwane od miesiąca swojego rozpoczęcia, powstanie wynikało z narastających napięć, w tym rosyjskiej polityki poboru wojskowego, która groziła wyczerpaniem polskiego potencjału wojskowego i stłumieniem tożsamości narodowej poprzez przymusową asymilację.
Prowadzone przez polską Armię Krajową i wspierane przez idealistyczną młodzież oraz przywódców nacjonalistycznych, Powstanie Styczniowe rozprzestrzeniło się na terytoriach polskich pod kontrolą rosyjską. Pomimo szerokiej początkowej mobilizacji i taktyki walki partyzanckiej dostosowanej do polskiego terenu, insurekcja napotkała przytłaczający opór militarny ze strony sił rosyjskich. Powstanie trwało ponad rok, ale ostatecznie zakończyło się porażką, w wyniku której około 30 000 powstańców i cywilów straciło życie, a tysiące innych zostało straconych lub uwięzionych.
Klęska Powstania Styczniowego miała głębokie konsekwencje dla politycznej przyszłości Polski. Rosja odpowiedziała zintensyfikowaną polityką rusyfikacji, starając się wyeliminować polską świadomość narodową poprzez tłumienie języka, ograniczenia kulturalne i represje polityczne. Jednak paradoksalnie, powstanie wzmocniło polską tożsamość narodową i determinację. Nieudane powstanie pokazało, że Polska nie może osiągnąć niepodległości wyłącznie poprzez siłę militarną i sugerowało, że konieczne będą inne środki - dyplomatyczne, kulturalne i poprzez międzynarodowe okoliczności.
Dla społeczności polsko-amerykańskich, szczególnie tych w rejonie Bay Area, Powstanie Styczniowe stanowi kluczowy rozdział w zbiorowej walce o polską niepodległość. Wielu polskich imigrantów przybyło do Ameryki częściowo po to, by uciec przed rosyjskimi represjami po klęsce powstania. Ich decyzja o założeniu polskich instytucji kulturalnych i religijnych w Ameryce była częściowo motywowana determinacją do zachowania polskiej tożsamości, którą ich przodkowie walczyli o utrzymanie poprzez to historyczne powstanie.