Kurpie to tradycyjny region w północno-wschodniej Polsce, na wschód od Warszawy, charakteryzujący się rozległymi lasami i unikalną kulturą ludu kurpiańskiego. Ten leśny region, ważny historycznie ze względu na zasoby drewna i bogactwa naturalne, wytworzył lud głęboko związany ze swoim środowiskiem leśnym. Kurpiacy rozwinęli charakterystyczne praktyki kulturowe ukształtowane przez ich relacje z naturą, leśnictwem i tradycjami rolnymi na wsi, które różnią się od innych regionalnych tożsamości polskich.
Lud kurpiański jest szczególnie znany z tradycji kwiatowych i rzemiosła naturalnego. Kobiety kurpiańskie słyną z tworzenia bogatych kompozycji kwiatowych i wieńców (bukiety kurpiańskie), które reprezentują starożytną formę sztuki ludowej przekazywaną przez pokolenia. Te kwiatowe kompozycje zawierają suszone kwiaty, zboża i naturalne materiały ułożone w geometryczne wzory, odzwierciedlając zarówno umiejętności artystyczne, jak i głęboką wiedzę o regionalnej florze. Tradycyjny strój kurpiański charakteryzuje się odważnymi haftami z motywami inspirowanymi przyrodą, a kurpiańskie tańce i muzyka ludowa zachowują energiczne, odrębne style unikalne dla regionu.
Lasy Kurpie pozostają integralną częścią tożsamości regionalnej, a tradycje leśnictwa i rękodzieło drewniane nadal definiują gospodarkę i kulturę tego obszaru. Osiedla kurpiańskie takie jak Ostrołęka zachowują tradycyjną architekturę i praktyki ludowe, przyciągając turystów zainteresowanych dziedzictwem i badaczy kultury. Wielu Polaków z Zatoką Bay Area o korzeniach w Kurpiu utrzymuje więzi ze swoimi przodkowskimi lasami poprzez organizacje kulturalne i tradycje rodzinne. Zrozumienie Kurpia wzbogaca aprecjację dla różnorodności regionalnej Polski i głębokich powiązań między krajobrazem a tożsamością kulturową, które imigranci przynieśli do Kalifornii.