Koło Gospodyń Wiejskich było tradycyjną organizacją kobiecą, która rozkwitała w wiejskich społecznościach polskich, szczególnie w XX wieku. Te koła były organizacjami oddolnymi utworzonymi przez wiejskie kobiety i dla nich, aby wspólnie realizować interesy, poprawiać praktyki domowe, zachowywać tradycje kulinarne i zapewniać wsparcie społeczne oraz solidarność. Koła Gospodyn Wiejskich służyły jako ważne instytucje, gdzie wiejskie kobiety zyskały głos, sprawczość i przywództwo społeczne, kwestionując tradycyjne role płciowe, jednocześnie pozostając zakorzenione w tradycyjnych domenach domowych.
Członkinie Koła Gospodyn Wiejskich organizowały projekty wspólnotowe, programy edukacyjne i działalność kulturalną. Te koła skupiały się na zarządzaniu gospodarstwem domowym, konserwacji żywności, tradycyjnym gotowaniu, rzemiosłach i wiedzy rolniczej. Organizowały imprezy społeczne, obchody i spotkania, które wzmacniały więzi społeczne wsi. Organizacje służyły również jako przestrzenie dla kobiet do rozwijania umiejętności organizacyjnych, nauki nowych technik i wspólnego rozwiązywania wyzwań społecznych. Wiele kół utrzymywało tradycje ludowe, w tym tradycyjną muzykę, taniec i rękodzieło.
Dla społeczności polsko-amerykańskich Koła Gospodyn Wiejskich reprezentują ważny rozdział w historii kobiet polskich i organizowaniu się społeczności. Wiele kobiet polsko-amerykańskich pochodzi z wiosek, gdzie te koła były aktywne, zachowując wspomnienia o uczestnictwie swoich matek lub babć. W Bay Area polskie organizacje kulturalne czasami odwołują się do lub odtwarzają elementy tradycji Koła Gospodyn Wiejskich podczas obchodów dziedzictwa. Zrozumienie tej organizacji pomaga dostrzec historyczną rolę wiejskich kobiet polskich w zachowywaniu kultury, utrzymywaniu więzi społecznych i organizowaniu zbiorowych działań.