Hejnał Mariacki to jedna z najbardziej rozpoznawalnych i historycznie znaczących tradycji muzycznych Polski. Ten nawiedzający czterotaktowy fanfar trębaczowski rozbrzmiewa co godzinę z najwyższej wieży Kościoła Mariackiego na krakowskim Rynku Głównym, praktyka, która trwa nieprzerwanie od wieków. Melodia, znana jako „sygnał Maryi", wykonywana jest o każdej godzinie dnia i nocy, tworząc charakterystyczną oprawę dźwiękową, która definiuje akustyczną tożsamość Krakowa. Każda transmisja jest też nadawana na żywo przez polskie radio krajowe w południe, podkreślając jej znaczenie jako krajowego symbolu kulturalnego.
Początki tradycji Hejnału sięgają czasów średniowiecznych, gdy sygnały trębaczowskie były używane do zaznaczania godzin, ogłaszania zagrożeń i przekazywania ważnych informacji na terenie miasta. Według legendy melodia została przerwana w środku frazy, gdy tatarska strzała trafiła trębacza podczas tatarskiej inwazji w XIII wieku, co wyjaśnia, dlaczego współczesna wersja fanfaru kończy się nagle. Niezależnie od tego, czy jest to dokładne historycznie czy nie, ta legenda stała się integralną częścią znaczenia kulturowego tradycji, reprezentując historyczne zmagania Polski i jej ciągłą odporność poprzez muzykalną ciągłość.
Dla polskich społeczności diaspory, w tym tych na Bay Area, Hejnał Mariacki służy jako kotwica audytywna do ich ojczyzny. Melodia jest natychmiast rozpoznawalna dla Polaków na całym świecie i przywołuje mocne powiązania z Krakowem i polskim dziedzictwem. Wiele organizacji polskich Bay Area wykorzystuje nagrania Hejnału podczas imprez i obchodów kulturalnych jako sposób na przywołanie ducha Polski i stworzenie emocjonalnych powiązań między pokoleniami. Ta żywa tradycja pokazuje, jak muzyka może zachować pamięć kulturową i utrzymać więzi między Polakami oddzielonymi geografią i czasem.