Bieszczady to pasmo górskie położone w południowo-wschodniej Polsce, stanowiące część Karpat Wschodnich i rozciągające się na obszary przygraniczne Polski, Ukrainy i Słowacji. Pasmo charakteryzuje się charakterystycznymi kopulastymi szczytami, pradawnymi lasami i dolinami, które pozostały w dużej mierze nietknięte przez rozwój przemysłowy. Sięgając wysokości około 1346 metrów na Tarnicy, Bieszczady stanowią jeden z najcenniejszych i najbardziej chronionych obszarów przyrodniczych Polski, ze znacznymi częściami wyznaczonymi jako parki narodowe i rezerwaty przyrody.
Region ma głębokie znaczenie kulturowe w polskiej tożsamości, szczególnie jako symbol wschodniego pogranicza Polski i złożonej historii jej granic. Przez wieki Bieszczady były domem dla różnorodnych społeczności, w tym polskich Łemków, Bojków i innych grup etnicznych, które rozwinęły unikalne tradycje kulturowe dostosowane do górskiego środowiska. Trudny teren regionu i względna izolacja pozwoliły tradycyjnym sposobom życia przetrwać dłużej niż w innych częściach Polski, czyniąc z niego skarbnicę zwyczajów ludowych, tradycyjnych rzemiosł i pasterskiego stylu życia.
We współczesnej kulturze polskiej Bieszczady reprezentują połączenie z dziewiczą przyrodą i służą jako miejsce docelowe dla turystów pieszych, miłośników przyrody oraz tych, którzy pragną zrozumieć polskie dziedzictwo środowiskowe. Fauna regionu, w tym ryś, wilki i niedźwiedzie brunatne, uczyniły z niego centrum europejskich wysiłków ochronnych. Dla polskiej diaspory, w tym społeczności w Bay Area, Bieszczady uosabiają dziki, nieokiełznany duch polskiego krajobrazu naturalnego i odporność społeczności górskich.
Obszar pozostaje miejscem pielgrzymek dla Polaków zainteresowanych zrozumieniem geograficznej i kulturowej różnorodności swojego kraju. Szlaki turystyczne przez bukowe lasy Bieszczad i górskie doliny oferują odwiedzającym namacalne połączenie z krajobrazem, który kształtował polską kulturę góralską i nadal inspiruje narodową dumę i świadomość ekologiczną.